Verhalen vertellen in Aquarel:
In een korte tijd is er veel veranderd, de coördinatie tussen mijn ogen wordt minder. Dit heeft ervoor gezorgd dat ik het moeilijk vind om heel gedetailleerd te werken. De potloden liggen nu in doosjes te wachten op betere tijden. Maar omdat ik toch bezig wil zijn met tekenen heb ik gekozen voor aquarel. Het was niet makkelijk om daar mijn draai in te vinden, maar het lukt steeds beter. Aquarel stelt weer hele andere eisen aan de opbouw en uitvoering.
Ik geniet en ben mijn eigen stijl aan het ontwikkelen. Kijk naar mijn getekende verhalen en ik hoor graag wat je ervan vind.
Kleurpotlood:
Wat komt er allemaal bij kijken? Het start met een foto die ik of zelf zoek of van iemand krijg om na te tekenen.
Die foto zet ik op mijn grote beeldscherm, en teken deze na. Ik trek niet over, gebruik geen projectie tool of andere hulpmiddelen. Soms als de foto complex is maak ik een raster.
Deze tekening trek ik en op de achterkant van het overtrekpapier komt een grafietlaagje, zodat ik de tekening op mooi papier kan overzetten.
Dan begint het kleurwerk. Soms begin ik links boven en werk vandaar uit verder. Andere keren zet ik eerst accenten op en teken de ogen vast in. Het dier kijkt me dan aan…
40 tot 60 uur later is het werk af. Een lang procede dus.
Ik gebruik voor mijn kleurpotloden werk voornamelijk Faber Castell Polychromos en Caran d’Ache Pablo. Ik heb enkele Prisma colour kleuren maar kan naar nog niet mijn draai in vinden. Het zelfde voor de nieuwe Derwent Light Fast kleuren.
Als ondergrond gebruik ik vaak tekenkarton in kleur. Op wit werken ligt me niet.